Çocuklarımız söz konusu olduğunda gerisi teferruat olmalıdır. Neden mi? Onlar mutlu değilse aileler, aileler de mutlu değilse ülke mutlu değildir. Daha da önemlisi, onlar ülkemizin geleceğidir. Ne kadar iyi yetişir, ne kadar donanımlı ve mutlu olurlarsa, geleceğimiz o denli güvence altında olur… Eğitimde ciddi sorunlarımız var. Olmayan ülke de yok gibi. Kimi uyuşturucudan dertlidir, kimi de müfredattan, kaynak yetersizliğinden şikayetçidir. Eğitimin diğer sorunlarını bugün için bir kenara bırakıp, akademik olmayan sorunlarına dikkat çekmek istiyoruz. Örneğin mutlular mı, örneğin karınları doyuyor mu, örneğin ulaşım ve barınma sorunları var mı, örneğin spor yapıyorlar mı, hobileri var mı, örneğin entelektüel anlamda kendilerini geliştirecek etkinliklere rahatlıkla ulaşabiliyorlar mı? Yani kendilerini mesleklerinin yanı sıra hayata da en iyi şekilde hazırlayabilecekleri bir ortam söz konusu mu?.. Çerçeveyi biraz daha daraltıp, sadece ve sadece yemek konusunu ele almak istiyoruz… Yemek inadı! Zengin, fakir pek çok ülkede öğrencilere mutlaka beslenme desteği veriliyor. Bizim zamanımızda Amerikan süt tozları vardı. Her gün beslenme saatinde o verilir, yanına da yine her gün farklı bir...