Türkiye’nin neresine giderseniz gidin hiç değişmeyen bir ritüel var.
Çok pahalı evler, çöplüğe dönüşmüş sokaklar.
Tatil yörelerine gittiğinizde, bu tablo daha da çirkinleşiyor.
Tatil köylerinin, sitelerin, milyon dolarlık malikânelerin içi saray gibi ama kapıdan çıktığınızda lime lime dökülüyorlar.
İçerideki özenin onda biri dışarıya da gösterilse, her taraf cennet gibi olacak ama yapmıyoruz, yapamıyoruz ya da yaptıramıyoruz...
Hadi ev sahipleri, tatil köyleri, oteller ya da sitelerin umurunda değil, peki ya belediyeler ne için var? Bu onların görevi değil de kimin?
Tatil beldelerinden birçoğunun hatta en ünlülerinin altyapı sorunları bile hâlâ çözülmemiş! Yolları Doğu ve Güneydoğu Anadolu’nun köy yollarından daha kötü.
Yeşili ve doğayı koruma yerine adeta katletmişler.
En vahimi de şehirlerden sonra kıyılarımız da giderek betonlaşıyor...
Batılı ülkeler ile ülkemiz arasındaki temel farklılıklardan biri de işte bu.
Onlarda sadece evlerinin içi değil, çevre de tertemiz. Düzenli ve koruma altında. Bizde ise evler ne kadar temiz olsa da çevre bilinci yerlerde sürünüyor.
Yerleşik düzene Apple-tab-span" style="white-space:pre"> alışamadık
Kentleşme konusunda hâlâ binlerce yıl öncesindeyiz. Sanki Orta Asya’dan Anadolu’ya yeni geldik ve sanki hâlâ göçebe toplumuyuz. Yerleşik düzene hâlâ alışamadık ya da alışmak istemiyoruz.