Dünyanın neresinde bir bebek doğarsa doğsun o bizi sevindirmeli, zamansız ölümü de üzmelidir.
Yoksa insanlığımızdan şüphe eder hale geliriz.
Dünyanın kaderini, yarın, kimin, nasıl şekillendireceği hiç belli olmuyor.
İşte bu yüzden, nerede doğarlarsa doğsun, onlara aynı şefkatle
sarılmak zorundayız.
Yoksulluk, cehalet ya da savaş ortamında doğmak onların kaderi olmamalı.
Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF), biraz da bu yüzden kuruldu.
Dünya çocuklarını korumak ve yaşam koşullarını iyileştirmek amacıyla çabalıyor ama gelinen nokta hâlâ umut verici değil!
190’dan fazla ülkede, sadece güç durumdaki ve dışlanmış çocukların değil, tüm çocukların yararını gözetmeye çalışıyorlar.
İyi de yapıyorlar ama çok daha fazlası gerektiğini kendi yayınladıkları veriler ortaya koyuyor!..
Onları heba etmeyelim!
UNICEF, dün yaptığı açıklamada, ilköğretim dışında kalan çocuk oranlarının en yüksek olduğu 10 ülkede, her 5 çocuktan 2’sinin (18 milyon çocuk) okula gitmediğini açıkladı.
İlköğretim çağındaki çocukların neredeyse üçte ikisinin okula gidemediği Liberya, okula gitmeyen çocuk oranının en yüksek olduğu ülke.
Liberya’dan sonra ikinci sıradaki Güney Sudan’da ise çocukların yüzde 59’u ilkokul eğitimi hakkını yaşama geçirememekte ve devam eden çatışmalar nedeniyle ülkedeki her 3 okuldan biri kapalı.
Okula gitmeyen çocuk oranının en yüksek olduğu 10 ülke arasında Afganistan (yüzde 46), Sudan (yüzde 45), Nijer (yüzde 38) ve Nijerya (yüzde 34) da yer alıyor.