Öğrencisinden öğretmenine, velisinden politikacısına, işvereninden çalışanına hemen herkesin daha iyi bir eğitim isteği söz konusu.Peki o zaman neden sürekli patinaj yapıyoruz?Eğitimin ve çocuklarımızın, dolayısıyla ülkemizin geleceği söz konusu olduğunda bile tek ses, tek yürek olamıyorsak hangi konuda olacağız?50 milyona aşkın öğrencisi, velisi, öğretmeni, üniversite öğretim elemanı ve diğer paydaşları ile eğitimden büyük bir aile mi var? Yok.O halde yeni eğitim sistemleri oluşturulurken neden bu büyük aileye de söz hakkı verilmiyor?.. Şimdi değilse ne zaman, tek ses, tek yürek olup eğitimin, çocuklarımızın ve ülkemizin geleceğine sahip çıkacağız?..En iyi miras!Bir anne, babanın çocuklarına bırakacağı en iyi miras eğitimdir. Bu dün de böyleydi, bugün ve yarın da farklı olmayacak. Peki, genel algı da bu yönde mi? Keşke öyle olsaydı.