Milyonlarca atanamayan genç var. Bunlardan önemli bir bölümü de öğretmen. Dün ziyaretimize geldiler ve zaten çok yakından bildiğimiz sorunlarını bir kez de yüz yüze anlattılar.
Moralleri dibe vurmuş, gelecek kaygıları ise tavan yapmıştı.
Ne kadar teselli etmeye çalışsak da değişen bir şey olmadı. Çünkü
onlar ille de hayalini kurdukları mesleği yapmak istiyorlar...
Gelecek için bir umut ışığı görüyorlar mı?
Hayır.
Her ne kadar, atama bekleyen öğretmenlerin tümü birden atansa bile
üç beş yıl sonra yine yüz binlerce atama bekleyen öğretmen fazlası
olacağını anlatmaya çalışsak da, yarından çok bugünü, başkalarından
çok kendilerini düşünüyorlardı.
Haksız da sayılmazlar. Çünkü çok zorlu yollardan geçtiler, büyük
sınavlar verdiler ve yıllardır atama bekliyorlar...
Genç olmak = eziyet
Genç olmanın bu kadar zor olduğu başka ülkeler var mı,
bilmiyorum.
Bizimki zor hem de çok zor bir süreç.
Oysa, yaşı 60’ın üzerinde olan kime bir mikrofon uzatsanız, genç
olmak için neler vermezdim ki diye başlayan ne cümleler
kurarlar.
Genç olmak sadece okumuşlar için değil, okumayanlar için de zor
ötesi bir durum.
Çok yakından izlediğimiz için öğretmenlerin yaşadıklarını
biliyoruz, görüyoruz. Ama diğer meslek sahiplerinin durumu da
onlardan daha iyi değil. Hatta çok daha vahim olanlar var.
Peki, önümüzde çok önemli bir seçim var ve onlar için ne vaat
edildi?
Şu ya da bu demek zor.