Başımız sağ olsun. İnsan uzakta olunca, yüreği daha fazla yanıyor... Artık ne yapılacaksa, bir an önce yapılsın.
Elbette sağduyuyu elden bırakmadan, elbette terörün gazına gelmeden.
G. Kore’de ilk haberlerden biriydi ve her gören samimi üzüntülerini bildirdi!..
Kore’de eğitim!
G. Kore, sürekli olarak kendini yenileyen bir ülke.
Endüstride olduğu kadar eğitimde de farkındalık peşinde.
Üç yıl önce “özgür eğitim” modelini uygulamaya koymuşlar.
Ortaokul birinci sınıfta, öğrenci kendini tanısın diye sınavları tümüyle kaldırmışlar.
O yetmemiş, her ilçede, öğrencilerin kendilerini, ilgi ve yeteneklerini tanıma ve hayata geçirme kurumlarını oluşturmuşlar.
En önemlisi de, öğrenci hangi mesleğe ilgi duyuyorsa, birer haftalık süreçte, gidip o meslekleri tanımalarına olanak tanımışlar...
Müthiş ilgi görmüş.
Eskiden ille de üniversite diyen ve popüler mesleklere yönelen öğrenciler, şimdi çok daha farklı alanlara yönelmiş, üniversiteye olan talep de azalmaya başlamış...
Anaokulları ise müthişti.
Bugüne kadar pek çok ülkede okul öncesi eğitim kurumu gördüm, en iyilerinden biriydi.
Anne babaların en çok merak ettiği iki konuyu sordum kendilerine.
Okulöncesinde okuma yazma öğrenmelerinde sorun yok dediler, yabancı dile şiddetle karşı çıktılar.
Bir diğer konu ise hiperaktif çocukların durumuydu. Sanat eğitimiyle terapi yaptıklarını ve sonuç aldıklarını söylediler.
Bizde hiperaktif çocukların sık sık kapı önüne konulduklarını hatırlattığımızda ise her okul, her öğrenciyi almaz, özellikle de iddialı okullara çok başvuru var ama öğrenme zorluğu olan öğrenciler de dahil, sorunlu çocukları, yasal olarak her okul almak zorunda dediler...
Yeme içme?
Eğer yeni tatlara aşina ve açıksanız Kore’de aç kalmazsınız. Yok eğer, ince eleyip sık dokursanız, aç kaldınız demektir...