Eğitim konusunda velilerin kafası karmakarışık.“Çocuğumu asla sınav yarışının içerisine sokmayacağım” diyen veliler bile bir anda kendini bu yarışın içerisinde buluyor.Bu yönde öylesine bir mahalle baskısı var ki, öğrenci ya da aile, asla bu çemberin dışında kalamıyor ve bir anda bu yarışın bir parçası haline geliyor.Öğrenciler arkadaşlarından geri kalmamak, aileler de ileride büyük pişmanlıklar yaşamamak için bu maddi ve manevi işkence sürecini bizzat kendileri başlatıyor.Oysa yapmak istedikleri ile yaptıkları taban tabana zıt. Bunun da farkındalar ama işte o mahalle baskısı yok mu, her şeyi altüst ediyor!..İşte bu noktada, eğitimden beklentilerimizi her çocuğumuz ve her öğrenci için yeniden gözden geçirmeliyiz.Sınav ve diploma odaklı bir eğitim mi istiyoruz yoksa çocuklarımızın çocukluğunu, gençlerimizin gençliğini doyasıya yaşadığı, ilgi ve yetenekleri doğrultusunda yetkinlikler kazandığı, mezun olduğunda, öğrenim gördüğü alanda iş bulabilen mutlu evlatlar mı hedefliyoruz?