Yarın
23 Nisan ve yazı günümüz değil, bu yüzden, bayramınızı bugünden, canı gönülden
kutluyoruz.
Yazacaklarımı da bugünden
yazıyorum...
Sizce çocuklarımız mutlu mu?
Hiç sanmam. Gençler gibi onlar da mutsuz.
Öyle bir eğitim sistemimiz var ki canlarından bezdirmek için elimizden geleni yapıyoruz.
Eskiden daha mı mutlulardı?
En azından, daha yüksek moral değerlere sahiptiler.
Geleceğe daha bir umutla bakabiliyorlardı...
Peki, bugün niye keyifsizler, niye mutsuzlar?
Çünkü gelecek endişesi içerisindeler, çünkü önlerini göremiyorlar.
Neden mutsuzlar?
Bu konuda yüzlerce madde sıralanabilir. Ama sanki en önemlisi, çocukluklarını doya doya yaşayamıyorlar.
Sadece o kadar mı?
Bebek ölümlerinde hâlâ dünyada en ön sıralardayız.
Yeni doğan on binlerce çocuğumuzun nüfus kaydı bile yok. Okul öncesi eğitimde Avrupa’nın en gerisindeyiz.