Ülkemizin dört bir yanını üniversitelerle donattık ama sonrasını hiç düşünmedik.
Öylesine plansız, programsız gidiyoruz ki her şey arapsaçına dönmüş durumda.
İşte size çok çarpıcı tespitler...
- Şu an için işsizlik oranının en yüksek olduğu kesim, üniversite mezunları.
- Üniversite kapısında bekleyen 2 milyon aday var!
- Hemen her yıl sınav sektörüne 10 milyar dolar harcandığı iddia ediliyor!..
- LYS’de son beş yıldır kara tablo değişmedi. 40 fen sorusunda Türkiye ortalaması 5’in altında!
- Önceki yıllarda olduğu gibi bu yıl da üniversitelerde 100 bin civarında kontenjan boş kaldı!..
Sorun nerede?
Yukarıdaki tespitlerin sayısını çok daha fazla artırabiliriz. Çünkü gidişat her geçen gün daha da kötüleşiyor. Ama daha da vahimi, bu durumdan hiç kimsenin rahatsızlık duymaması!..
Eğer bu durum böyle devam ederse önümüzdeki yıllarda üniversitelerimizden pek çoğunun kapısına kilit vurmak zorunda kalabiliriz!..
Peki, ne yapılması gerekiyor?
Öncelikle, üniversitelerimizi uluslararası standarda kavuşturmamız gerekiyor. En azından bir bölümünü. Ondan sonra da onları dışa açmalıyız.
Örneğin kontenjanlarının yarısı yabancı öğrenciye açılabilir. Hatta bu zorunlu hale getirilebilir.
Amerika, İngiltere, Kanada, Fransa ve daha pek çok ülke eğitimden müthiş paralar kazanıyor.
Peki, onlar kazanıyor da biz niye kazanamıyoruz?