Türkiye’nin dört bir yanını üniversitelerle donatmamızın en önemli gerekçelerinden biri de bölgedeki hatta o kentteki öğrencilere öğrenim olanağı sağlamaktı. Bir anlamda üniversiteyi ayaklarına götürerek fırsat eşitliği sağlanacaktı.Peki, bunu gerçekleştirebildik mi?Evet demek mümkün değil.YÖK’ün bu konuda çok çarpıcı bir araştırması var.Hangi kentteki öğrenciler, diğer hangi kentlere gidiyor; o kentlere hangi kentlerden öğrenci geliyor.Örneğin Van, başta İstanbul olmak üzere ülkenin her yerine öğrenci gönderirken, gelen öğrenciler, sadece üç, beş çevre ilden ibaret.Örneğin Çanakkale, her yerden öğrenci alıyor ama Ankara’nın ötesine tek öğrenci dahi göndermiyor.