Çocuklarımıza en büyük kötülüğü, iyilik olsun diye çoğu zaman biz ebeveynler ya da devlet yapıyor.Örneğin yüksek not vermek, kolay sınıf geçirmek, onlar için meslek ya da hobi kursları açma yerine ücretsiz sınavlara hazırlık dershaneleri açmak, üç santim kar yağdığında okulları kapatmak ne kadar doğru?..Okulun, dolayısıyla eğitimin en temel amaçlarından biri de çocuklarımızı hayata ve geleceğe hazırlamaktır.Peki, bu kadar kolay takdir, teşekkür olan, bu kadar kolay sınıf geçen öğrenciler, hayata atıldıklarında da aynı rehavete kapılmazlar mı?Çalışmayanın da rahatlıkla sınıf geçtiği bir sistemde çalışanlar demoralize olmaz mı? Daha da vahimi, çalışanlar da bir süre sonra sırt üstü yatanlar kervanına katılmaz mı?..Dershaneleri kapattık derken, okul ve belediyelerin de dershaneciliğe soyunmalarına ne demeli?O yetmedi, çocuklarımızı sınavlardan kurtaracağız söylemleri havada uçuşurken öğretmenlerimizi de bu bataklığa çekmenin amacı nedir?