Koalisyon pazarlığına oturulduğunda,
Asıl mücadele ihalelerin dağılacağı, banka kredilerinin peşkeş
çekileceği alanlarda yaşanırdı.
Enerji Bakanlığı sana, Bayındırlık bana
Ardından sıra kamu bankalarına gelirdi.
Ziraat Bankası bana, Vakıflar sana.
Emlak Bankası bana, Halk Bankası sana.
ANAP döneminin batık kredilerinin mimarlarından Kemal Horzum
yakalandığında sorgusunu yapan polis şefi, ”Ben emniyet müdür
yardımcısıyım. Bankadan kredi istediğimde maaş bordrom yetmiyor,
bir de iki kefil istiyorlar. Sen bu kadar krediyi nasıl çektin”
diye sormuştu.
Horzum bu soruya, “Yakalandığıma dair haberler bugünkü gazetelerde
çıkmıştır. Ama bana bir gün izin verin size 50 milyonluk kredi
çekerim” diye karşılık vermişti. Emniyet müdürünün inanılmaz bir
yüz ifadesiyle kendisine baktığını fark edince, ”Müdürüm,
bu parayı sadece ben yemeyeceğim ki, altındaki imza benim olacak.
Bir kısmını aracı olan siyasetçiye, bir kısmını banka yöneticisine
verdikten sonra sorun değil. Yeter ki paylaşımı iyi yap”
demişti.
“Yağma Hasan'ın böreği” sözleri o günlerde
pek revaçtaydı. Çünkü koalisyonla birlikte yağma düzeni
kuruluyordu.
Bizde koalisyon hükümetlerini parlatma seansları düzenlenirken,
İtalya koalisyonu yasakladı.
İtalya, öyle bir seçim sistemi çıkardı ki, yüzde 40 oy alan iktidar
olacak. Eğer tek başına iktidar çıkmazsa en yüksek oyu alan iki
parti ikinci tura girecek.
İtalya'da 69 yılda 63 hükümet kuruldu. Hükümetlerin ortalama ömrü 1
yıl 95 gün oldu. Koalisyonlar konusunda İtalya ile yarış halindeki
ülkemizde ise hükümetlerin ömrü 1 yıl 4 ay 8 gün oldu.