“İnsanlar onlara: “Düşmanlarınız size karşı ordu topladı, onlardan korkun!” dediklerinde, bu, onların imanını artırdı ve şöyle dediler: “Allah bize yeter! O ne güzel vekildir!”.” (Âl-i İmrân, 3/173)
Uhud Savaşı sona ermiş, Kureyş ordusu kumandanı Ebû Süfyan Müslümanlara tekrar saldırıp onları imha etmek için plan hazırlarken Müslümanların kalabalık bir kuvvet halinde Hamrâülesed’e geldiklerini haber alınca bu planından vazgeçmişti. O esnada oradan geçmekte olan bir kervanın adamlarına, “Muhammed’e rastlarsanız ona, kendilerini toptan yok edeceğimizi söyleyiniz” diyerek psikolojik savaş yöntemiyle Müslümanları korkutmak istemişti. Bu söz Resulüllah’a (s.a.) ve Müslümanlara ulaştığında onlar, “Hasbünallahu ve ni‘me’l-vekîl” (Allah bize yeter, O ne güzel vekildir!) dediler.
İşte bu olay üzerine inen bu âyet her türlü olumsuzluğa rağmen Müslümanların Allah ve Resul’üne olan imanlarını, güvenlerini ve kararlılıklarını gösterir. Buhârî’nin rivayetine göre...