‘Rasûlüllah bana ve Ebu Bekir’e birer tarla verdiler. Bu iki tarla yan yana olup içinde de bazı hurma ağaçları vardı. Bir ara dünya sevgisi baskın çıkarak bu ağaçlardan biri hakkında ihtilafa düştük. Ben:
-“Bu benim tarlamın sınırındadır” dedim. Ebû Bekir de:
-“Hayır, benim tarlamın sınırındadır” diye itiraz etti.
Bu olay üzerine aramızda atıştık ve bu sırada Ebû Bekir (r.a) bana hoşuma gitmeyen bir söz söyledi. Sonra pişman olarak: