Bugün hesaplar, dengeler altüst oldu. Artık Afrin’i, Münbiç’i konuşmuyoruz. Gündem seçim. Gündem ittifaklar.
AK Parti’nin kuruluşunda, iktidara gelişinde başarısını etkileyen en büyük sebep belediyelerdi.
Dün bir yandan Erdoğan’ın mazlumiyeti gündemde idi, öte yandan Erdoğan’ın belediyelerdeki başarısı. Bugün ise her şey çok farklı.
Belediye temizlik işçileri, bir ara greve gitmişti, ben de dahil olmak üzere herkes, sokaklarımızdaki çöpleri kendimiz topladık.. Bir yandan da 28 Şubat’ın mazlumiyeti vardı. Tayyip Erdoğan’a, bir şiir okuduğu için hapis cezası verildi. Halkın genelinde, laikçi dayatmalara karşı bir öfke vardı. O tarihlerde de AK Parti’nin karşısında yine CHP vardı. Gırtlağına karşı yolsuzluğa batmış, partizanca davranışları ile halkı bezdirmiş bir CHP. Laikçi, darbeden yana tavırları ile dine ve dindarlara karşı tavırları ile öne çıkan bir CHP. Din irtica demekti, dindar da mürteci; bunlara göre.
Halk AK Parti’ye EVET derken, aslında dine ve dindarlara “evet” diyordu. Bu “evet” aynı zamanda dine karşı ve dindarlara karşı baskıcı politikaları ile öne çıkan CHP’ye HAYIR’dı.
İlk seçimde halkın teveccühü AK Parti’ye idi ama, Erdoğan’a siyasi yasak getirilmişti. Halk bir yerde kendi iradesi ürerine konulan ipoteğe HAYIR dedi.