14 Ekim 1984, “BM, Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Ortadan Kaldırılması Sözleşmesi” CEDAW’ın onay günü idi. Bugün İstanbul Sözleşmesini konuşuyoruz ama, bu işin kökleri 1984’e kadar gider. Bu hikaye aslında 12 Eylül’deki darbecilerin başımıza bela ettiği bir konu. Tabii bu iş orada kalmadı. 11 Mayıs 2011.. İstanbul Sözleşmesi, Avrupa Konseyi tarafından İstanbul’da imzaya açıldı. 2014’de Sözleşmeye taraf ülkelerin oluşturduğu “Taraf Devletler Komitesi” kuruldu. Onun da ardından 6284 sayılı “Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun” çıktı ve Şiddeti Önleme ve İzleme Merkezleri (ŞÖNİM) kuruldu.
BM Sözleşmesi’nin (CEDAW) devamı niteliğinde Avrupa Konseyi’nde başlatılan bir çalışmanın ürünü olan çalışma, İstanbul Sözleşmesi (Kadınlara Karşı Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi) ile sonuçlandı. Sözleşme, Türkiye’nin Avrupa Konseyi Dönem Başkanlığı sırasında İstanbul’da düzenlenen Bakanlar Komitesi sırasında imzaya açıldı ve Sözleşme’yi ilk imzalayan ve çekincesiz olarak ilk onaylayan taraf devlet oldu.