Önce “idol” haline getiriyorlar ve sonra iş fetişizme dönüşüyor.
“Lider” deyince; o devlet başkanı, parti ya da örgüt lideri olabileceği gibi bir dini önder, kanaat önderi de olabilir. Ya da ideolojik bir önder de olabilir. Sonuçta birine “lider” diyorsanız, ona tabi olanların gözünde o “kutsal” bir kişiliktir. Eleştirilemez ve yaptıklarında bir hikmet vardır ve sual edilemez, sorgulanamaz. Onun adına herkesi suçlayabilirsiniz.
Führer, Stalin gibi diktatör de olabilir bu kişi, bir dini önder de olabilir.
Mustafa Kemal de birilerinin gözünde “mutlak” bir değerdir. Bazan şeyh uçmaz mürid uçurur. “İnkılabçı” bir adamın düşüncelerini kalıplaştırıp donduranlar, “ölülerden medet ummayın” diyen adama “türbe” yaptırıp, bir ölümlüyü ölümsüzleştirme iddiasında bulunanlar; laiklik düzenini getiren bir adamın fikirlerini resmi ideolojiye dönüştürüp, dinleştirenler; ne yaptıklarını sanıyorlar dersiniz!. Bu anlamda meşhur bir söz vardır: “Liderler putlaştırıldıkları zaman ölürler”.. Bu konuda Tekinalp: Moiz Kohen ilginç bir örnek!...