Pendname, bizim geleneğimizde “Öğüt kitabı” demektir. Ayet, hadis, ilim ve hikmet sahiplerinin vasiyet ve nasihatlerinden derlediğim öğütler şöyle: (Böyle insanlarla dost olalım, ötekilerden uzaklaşalım.)
Önümüzde seçim var. Oy verecekleriniz bu ölçülere en çok uyanlar olsun. Kız ister, düğüne gelenler arasında bu ölçülere uyan damatları seçin, ortaklık yapacaksanız bu ölçülere dikkat edin.
Kibirlenme, alçakgönüllü davran. Kendini de dev aynasında görme. Sakın kibre kapılıp, insanları ezerek kendinden uzaklaştırma.
Tek başına her şeyin üstesinden gelemeyeceğini asla unutma. Her şeye hakim olacağım diye kendini perişan etme, başkalarına zulmetme, hayırlısını iste, kanaat sahibi ol, şükredenlerden, sabredenlerden ol. Allah’ın yardımını iste ve onun sana ulaşmasını engelleyen şeylerden uzaklaş. Çaresiz değiliz. Bizi gören, duyan, bilen, hüküm sahibi bir Allah var! Umutsuzluk haramdır.
İyiliği karşılık beklemeden yapmak gerek. Daha doğrusu, karşılığını yalnız Allah’tan bekliyor olarak yapmak gerek. Yaptığın iyilikleri unut. Başa kakarak onları kıymetsizleştirme. Hiçbir şeyi ihtirasla isteme, o senin imtihanın olur. Hayırlısını iste. Tek başına mutlu olunamayacağını bil. Çevrenin mutluluğu için gayret göster. Unutma kederler paylaşıldıkça azalır ve mutluluklar paylaşıldıkça çoğalır.
Ölümden korkmak yerine, ondan ibret almak gerek. Ölüm en büyük ibret dersidir. Ölüm gerçeğiyle yüzleşmek gerek. Ölmeden evvel ölmek gerek.