Ve Ramazanın sonuna geldik. Bu gece Kadir gecesi. İçinde “bin aydan daha hayırlı bir gece”yi barındıran Ramazan ayı sona eriyor. Kur’an ayında, Kur’an gecesindeyiz. Şimdi yaşayan Kur’an olma zamanıdır. Zamanı ve Mekanı Kur’an penceresinden sorgulama zamanıdır. “İman ettik” dediğimiz kitapla yüzleşme zamanıdır. Bu vesile ile Kadir gecemizi tebrik ediyorum.
Şimdi Bayram vaktidir. Bayram Ramazanın sona ermesinden değil, Ramazan’ın ruhaniyeti ile donanıp, cehennem ateşinden kurtulmanın bayramıdır aslında.
Biz mi orucu tuttuk, oruç bu bizi tuttu. Biz mi Ramazanı kutsadık, Ramazan mı bizi kutsadı.
Ramazan sadece açlık değil. Arınma’dır aslında. “oruçlu” oruçlu olduğunun farkındadır. Beklenen bu farkındalığın Ramazan ayı ile sınırlı kalmamasıdır. Ramazanın ruhaniyetinin bütün zamanı kuşatmasıdır beklenen.
Aslında “Savm” sadece Ramazanla sınırlı değildir. Peygamberimiz “Savm-u Davud” yapardı. Yani bir gün oruç tutar bir gün yerdi. 3 aylarla sınırlı da değil. Ya da her ayın başında, ortasında, sonunda oruç tutarak da kendimizi bu anlamda “diri” tutabiliriz.