Bizim PARDUS’u üç düzine adam yazdı. Peki bu adamlar şimdi nerede, ne yapıyorlar.
Bakın böyle bir yazılımın sadece kamunun ihtiyaçlarına cevap verecek şekilde dizaynı için, açık kapıların kapatılması, aplikasyonlar ve güncellemeler için en az 180 kişinin çalışması gerek. Eğer bunu sivile de açacaksanız, diğer bunu notepad ve GSM yazılımlarını da kapsayacak şekilde entegre, sürdürülebilir bir yazılım için en az bunun iki katı çalışana ihtiyaç var. Bunu bölge ülkelerine açmak isterseniz, 1000’e yakın yazılımcıya ihtiyacınız olacak. Global, herkese açık bir yazılım için belki 1800 çalışan gerekecek.
Şu hali ile bu yazılımda yetersizlikler de olabilir, yamanması gereken açıklar da. Bunlar düzeltilemeyecek şeyler değil, ama elbet de emek gerekiyor, zaman gerekiyor, para gerekiyor.
Tabii bu seviyede bir yazılım yapacaksanız, yerli bir arama motorunuz olmaz mı? Yerli bir Sosyal Medianız olmaz mı?
Bu kafa ile olmaz. Hâlâ bir “National Data Center” dedikleri “Milli Bilgi Bankamız” yok. Kendi enerji kaynağına sahip süper bilgisayarımız yok, intranetimiz yok, yazılım test laboratuvarımız yok. Bunun için dünyadaki önemli birçok yazılım ve HW’lerin eşzamanlı çalıştırıldığı, çalışma esaslarının incelendiği arşivlere ihtiyacımız var. Bu yoksa yazılım işçisi olursunuz, yazılım devi değil.
Biz ilk cep telefonu üreten birkaç ülkeden biriydik, ne oldu. Aselsan neden cep telefonu üretiminden çekildi. Oysa Aselsan kendi cep telefonumuz üretildiğinde dünyada sadece 9 ülke cep telefonu üretiyordu. Bugünkü popüler markaların çoğu piyasada yoktu. Türkiye 1993’de cep telefonu kullanmaya başladı. 1994 biz ilk yerli üretimi gerçekleştirdik. Bu başarının arkasında 30 yurtsever Aselsan mühendisi vardı. Belki biliyorsunuzdur, daha sonra RAKS da cep telefonu üretti. Peki sonra ne oldu..