“İnsan natıka-i hayevandır”.
Birileri insan konuşan hayvandır. 22 filozofun “insan” tanımını derlemişler, hepsinde de tercüme ederken “Hayvan” diye tercüme etmişler. Oysa, “Hayvan“ kelimesinin etimolojisinde atıf “can”adır.
İnsan ve hayvanın ortak yanı, canlı olmasıdır. Nebatat, yani yerden bitme olan, büyüyen bitkiler ayrı bir kategoride değerlendirilmiştir.
Hayvan ile insan ayırd edilirken, “İnsan düşünen canlıdır” anlamında insan ve hayvan arasında bir kesişme noktası, kıyas edilebilmesi açısından “İnsan hayevan-ı natıkadır” denmiştir.
Fasit bir mantık yürütme ile, “İnsan düşünen bir hayvandır. Eşşek de bir hayvandır. O zaman insan konuşan bir eşşektir” denemez.