“Hakimiyet” mutlak anlamda Allah’a aittir. İmtihan gereği insanın iradesi içinde sorumlu tutulduğu alanda insan kendi iradesi ile kendi adına seçimde bulunabilir.
Onun iradesi üzerinde tasarrufta bulunmaya kalkışmak, o insana karşı İlahlık ve Rablik taslamaktır.
Siyaset bu anlamda vekalet müessesesidir.
“Millet iradesi”ne karşı dayatma olmaz.
Bu “İstanbul sözleşmesi”, “Lanzarote” ve CEDAW benzeri uluslararası sözleşmeler ve bu sözleşmelere dayalı, kavram, kurum ve düzenlemeler hukuk sistemimizden çıkarılacak. Bu konuda yasama, yürütme ya da yargı, bu belayı başımızdan kim def ediyorsa eder, değilse millet bunu sandıkta çözer. Siyaset yüzüne gözüne bulaştırdığı, söz verip, sözünü yerine getirmediği bir konuda, bu işin sonucuna katlanacaktır. Bize dönüp, “sözleşmeden çekildik, daha ne istiyorsunuz, bundan sonra bu konuda konuşmayı iyi niyetli bir hareket olarak görmüyoruz” diyen birileri, öbür tarafa dönüp, “sözleşmeden çekildik dedikse, sözleşmenin bütün hükümleri aynen yasada mevcut, uygulamada bir değişiklik yok, zaten AİHM kararı çerçevesinde bir yargı hiyerarşisi sözkonusu, dolayısı ile iç politik dengeler gereği, siyasi olarak verilen bir kararı sorun etmemek gerekir. Bu konuyu sorun haline getirmek, sürece ilişkin bu ve ilgili daha birçok konuda telafisi mümkün olmayan geri adımlar atılmasını gerekli kılabilir” diyerek bu sorunu çözemez.