6-8 Ekim 2014 Kobani olaylarını hatırlıyorsunuz. Dönemin HDP Eş Başkanı Selahattin Demirtaş ABD’den dönmüş, DEAŞ’ın Kobani’ye saldırmasını bahane ederek halkı sokaklara çağırmıştı. Bunun üzerine sokaklar 3 gün alev alev yandı ve aralarında lise öğrencisi 16 yaşındaki Yasin Börü’nün de bulunduğu 52 vatandaşımız PKK-HDP yanlıları tarafından hem de Kurban Bayramı’nda katledilmişlerdi.
Ama bir yıl sonra Hendek Terörü sürecinde PKK ve HDP defalarca halkı sokaklara çağırdığı halde kimse oralı olmadı. Günlerce halkı protesto eylemlerine çağırdıkları halde bu çağrıya uyan da olmadı. Ondan sonra HDP sokak çağrılarını sona erdirdi. Tam da o günlerde Osman Baydemir’e, Halk neden çağrılarınıza cevap vermiyor? diye sormuş, “Biz halkı çok yorduk, biraz dinlenmeli.” cevabını almıştım.
Aynı soruyu 2015 Temmuz-2016 Haziran arası bölge illerinde yaşayan insanlara da sorduk:
HDP’nin gösteri ve yürüyüşlerine neden kayıtsızsınız? diye, aldığımız cevap “yorgunluk” ile ifade edilemeyecek kadar farklıydı:
“HDP toplanın dedi toplandık, yürüyün dedi yürüdük, slogan atın dedi attık, oturun dedi oturduk, karda kışta gösteri dediler katıldık, işimizi gücümüzü bırakıp yollara düştük. Çek-senetlerimizin protesto edileceğini bile bile kepenk kapatın dedi zorla da olsa kapattık. En son 7 Haziran seçimlerinde çok oy verin ki siyaset güçlensin dediler. Biz de seferber olduk, ‘HDP güçlensin ki PKK’ya silahları bıraktırsın’ diye kapı kapı dolaşıp HDP için oy istedik. HDP % 14 oy aldıktan sonra maalesef CHP ile kucaklaştı, sonra silah bıraktırmasını beklediğimiz PKK’ya tamamen teslim oldu. Biz HDP tarafından kandırıldığımızı düşünüyoruz. PKK bunca yanlışı ve üstelik en son şehirlerimizde hendek kazarak hayatımızı mahvettiği halde HDP bir kere çıkıp, ‘yanlıştır, yapma’ demedi, diyemedi. Böyle bir HDP’nin çağrıları bizim için artık bir kıymet taşımıyor.”
2016 başında aldığımız bu cevap vatandaşın olan biteni nasıl yorumladığını ortaya koyuyordu.