İstese de istemese de herkes durumdan vazife çıkarmak zorunda. Hatta daha şimdiden nelerin öne çıkacağı belli oldu bile.
Mesela, tarım birinci öncelikli ve vazgeçilmez bir öneme sahip.
Öyle ya kim aç yaşayabilir?
Bu yazıyı hazırladığım sırada bir haber dikkatimi çekti. Tv kanalında genç bir kadın elindeki 20 TL'yi göstererek "İşte bütün param bu. Her şey ateş pahası. Ben bununla ne yapacağım da evimdekileri doyuracağım" demekteydi.
Acı veren, çaresizliğin göstergesi bu.
Öyle ise siyasal sistemler ve yönetimler, kendi tarım alanlarının önemini anlayarak politik kararlar alacaktır.