Pahalılık var. Ekonomide sorunlar var. Enflasyon büyük bela. Kurdaki artışa fren şart. Ülkenin en temel gündemi bunlar.
Tabii ki üç beş arkadaş bir araya geldiğimizde bu konulara odaklanacağız. Tabii ki sohbetlerimizin ana konuları bunlar olacak.
Ama... Fakat... Lakin...
Ben artık bu gündemden fena halde bunalmış durumdayım.
Bir kere konuşulsa, iki kere konuşulsa, üç kere konuşulsa, dört kere konuşulsa... Asla şikâyet etmem.
Bin kere konuşulunca bunalmak kaçınılmaz oluyor.
Üstelik... Hep aynı cümleler, hep aynı kelimeler, hep aynı vurgular, hep aynı yakınma biçimleri, hep aynı karamsarlıklar. Kısacası hep aynı minval üzere giden aşırı tekdüze bir muhabbet.
Tuzumuz kuru değil, tabii ki biz de etkileniyoruz herkes gibi. Ama yıldım, ama usandım, ama bıktım bu sürekli birbirini tekrar eden fotokopi gibi sohbetlerden.
Üstelik konuşarak, yakınarak, ahlanarak, vahlanarak... Çözüme bir milim bile yaklaşma ihtimali yok.
Kitabı, müziği, diziyi, doğayı, sinemayı...
Kısaca hayatı ıskalatan bu baskın gündem yüzünden korkarım asosyalliğime asosyallik katacağım.
İLETİŞİMDE ERDOĞAN’I NEDEN ÖRNEK ALMAZLAR