***
Ayşenur Arslan’ın tepki çeken ekran konuşmasını en az dört kez dinledim. Söyleyeceklerim şunlardır:
*
- Bir metin yok elinde. Aklına geleni söylüyor. Köy kahvesinde sohbet eder gibi. Altın gününde dedikodu verir gibi. Sıfır sorumlulukla konuşuyor, sonsuz dağınıklıkla konuşuyor.
*
- Konu: Ankara’daki terör girişimi. Kayseri’de masum bir can gitmiş. Geride bir bebek bırakmış. Geride perişan bir aile kalmış. Buna yönelik en küçük bir duyarlılık yok üslupta.
*
- Tamam, kabul. Olayın oluş biçimiyle ilgili bir sürü soru işareti var. Fakat en küçük bir bilgiye, en ufak bir uzmanlığa yaslanmadan bu soru işaretlerini gidermeye çalışıyor ekranda. Bunu yaparken de bir sürü çam deviriyor. Yanlış anlaşılmalara kırmızı dipli mumla davetiye çıkarıyor.