HENÜZ kanlar yerde...
Henüz cesetler sayılmamış...
Henüz ambulans sesleri susmamış...
Henüz ölü, yaralı sayısı belirsiz...
Henüz şok atlatılmamış...
Henüz herkes kaskatı...
Henüz her şey belirsiz...
*
Durum böyleyken...
*
Bir tarafın aklına ilk önce...
“İşte bunlar hep başkanlık sistemini engellemek için” cümlesi
geliyor.
*
Öbür tarafın aklına ise ilk önce...
“İşte bunlar hep başkanlık sistemi sevdası yüzünden” cümlesi
geliyor.
*
Bir durun be kardeşim!
Önce insan olun.
Biraz acı duyun.
Azıcık üzülün.
Üzülmeseniz de üzülüyor gibi yapın.
Patladınız mı?
*
Kaçmıyor ya başkanlık sistemi tartışmanız.
PATLAMADAN HEMEN SONRA SOKAĞA ÇIKTIĞIMDA
- KAOSU gördüm.
- Çaresizliği gördüm.
- Paniği gördüm.
- Öfkeyi gördüm.
- Telaşı gördüm.
- Şaşkınlığı gördüm.
- Güvensizliği gördüm.
- Acıyı gördüm.
- Seferberliği gördüm.
- Moralsizliği gördüm.
- Korkuyu gördüm.
- Kargaşayı gördüm.
- Umutsuzluğu gördüm.
- Dayanışmayı gördüm.
- Huzursuzluğu gördüm.
BÜYÜK BİR KATLİAMI ÖNLEYEN KAHRAMAN POLİSLERİMİZ
GÖRÜNTÜLERİ izledim:
- Yer: Beşiktaş.
- Bir canlı bomba kaldırımda yürüyor.
- Şüpheli bir hali var.
- Teyakkuzda olan polisler, canlı bombaya doğru koşuyor.
- İşte tam bu sırada... Canlı bomba kendini patlatıyor.
- Ve kendisine yaklaşan tüm polisler şehit oluyor.