SENE 2010.
Mevsim bahar.
Bir müjdeyi vermenin haklı gururuyla ne güzel süzülüyordun duvarda nazlı nazlı sen ey güzelim pankart.
*
Çifte müjdeyle kanatlanan eteğin özgürce havalanıyordu.
Bayram demekle yetinmiyordun.
Taksim'i de armağan ediyordun hepimize.
Sene 2010'du.
Mevsim bahar.
Ey özgüvenine kurban olduğum pankart.
Sen ne güzel bir pankarttın.
Seni yazan el ne güzel bir eldi.
Seni asan el ne güzel bir eldi.