NASIL ki...
Hep övme, hep övme, hep övme...
Olmuyorsa...
Hep yerme, hep yerme, hep yerme de...
Olmaz.
*
Eğer ortada gerçekten de övülecek bir durum varsa...
Ne muhalif takımının “Hükümete yandaşlık yapmaya başladı” demesine
bakılır ne de iktidar tetikçisinin “Nasıl da hizaya getirdik”
demesine bakılır.
*
Prensibim şudur benim:
Nasıl ki gürül gürül yeriyorsan... Gürül gürül de öveceksin.
*
İşte bu prensip gereği...
Bugün hükümeti övüyorum.
Hem de gürül gürül.
*
Övgümün gerekçeleri şunlardır:
*
- Henüz hiçbir muhalefet partisi, “Sizin vaatleriniz vardı, hani
nerede kaldı o vaatler” dememişken... Çıkıp “Vaatlerimiz şunlardı,
şu kadar zaman içinde yapacağız” demesini bildikleri için.
*
- Vaat ettikleri bazı çetrefilli mevzuları pekâlâ
atlayabilecekken... Hiçbir kalemi es geçmedikleri için.
*