Önce çok yakın tarihten bir olayı anımsayalım:
Muharrem İnce, cumhurbaşkanı adayıydı. Kampanya süreci devam ediyordu.
O sırada bir general, katıldığı toplantıda Erdoğan’ın konuşmasını alkışlamıştı. Muharrem İnce, işte bu durumu çok ama çok sert biçimde eleştirmişti.
Şöyle demişti:
“Erdoğan o konuşmada vatan demiyor, bayrak demiyor, millet demiyor. O konuşmada beni eleştiriyor. Türk ordusunun generali misin, AK Parti’nin il başkanı mısın? Herkes haddini bilecek, herkes kurallara uyacak. Bir general öyle bir şey yapamaz. Onun apoletlerini sökeceğim.”
Muharrem İnce, seçim sürecinde yaptığı hatalardan söz ederken şöyle dedi:
“Keşke o kadar sert konuşmasaydım. Keşke ‘Apoletlerini sökeceğim’ demeseydim. O hata oldu. Bana oy kaybettirdi.”
Geçtiğimiz günlerde Tank Palet Fabrikası’nda üretilen yeni nesil Fırtına obüslerinin TSK’ya teslim töreni vardı. Törene komuta kademesi de katıldı.
Cumhurbaşkanı Erdoğan, törende yaptığı konuşmada Tank Palet Fabrikası’yla ilgili çeşitli iddiaları dile getiren Kılıçdaroğlu’nu eleştirdi. Komuta kademesi de Cumhurbaşkanı’nın konuşmasını alkışladı.
Kemal Kılıçdaroğlu, işte bu duruma tepki gösterdi.
Üstelik çok ama çok sert bir tepkiydi gösterdiği. Komuta kademesine demediğini bırakmadı. Verdi veriştirdi. Çok ağır sözler söyledi.
Tıpkı Muharrem İnce’nin yaptığı gibi.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Bizim millet, üniformasıyla görev yapan generallere laf saydırılmasından hiç hazzetmiyor. Ağza ne geldiyse söylenmesini hoş karşılamıyor. Haklılığa, haksızlığa falan da bakmıyor. Türk Ordusu’nun generallerinin, komutanlarının siyaset arenasının söz düellolarına kurban edilmesinden memnun olmuyor. Bunu bir yiğitlik olarak görmüyor.
ADANA’YA GİDEK Mİ
BİR arkadaşım, “Bugünlerde popüler bir Adana türküsü var. ‘Adana’ya gidek mi’ diye. Dinledin mi hiç?” dedi.
“Kulağıma çalındı galiba ama açıp dinlemek nasip olmadı” dedim. “Dinle bak. Çok acayip bir şey” diye karşılık verdi.