Asla “Çok emek vermişler, çok para harcamışlar, kıyıcı olmayalım, destek olalım” falan demeyin. Verilen emek de harcanan para da sizi ilgilendirmez. Siz sadece beğenip beğenmediğinize odaklanın.
- Bir zamanlar sizi ekrana mıhlayan, şahane diziler üreten, müthiş esprilere imza atan bir sanatçının her yaptığını beğenmek zorunda değilsiniz. “Bu sefer olmamış be abla” demesini bilin.
- “Bu sefer olmamış be abla” demezseniz ve önünüze her konanı eski günlerin hatırına kibarca alkışlarsanız, ablanızın bir sonraki filmi ya da dizisi çok daha kötü olacaktır. Ablanıza bu kötülüğü yapmayın.
- Ekrana terlik atmak, “Bu ne be, hiç olmamış” demek, yuhalamak, şiddetle protesto etmek... Bunlar, sanatçının aleyhine değildir. Tam tersine lehinedir. Yoksa nasıl geliştirir sanatçı kendini? Nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?
- Espri bayatsa... Gülmek için kendinizi zorlamayın. Karakterler kartonsa... İfade etmekten korkmayın. Sahneler aşırı karikatürize ise... Yüzünüzü buruşturmaktan çekinmeyin. Hikâye akmıyorsa... Sıkıldım diyerek izlemekten vazgeçmesini bilin.
- Kemal Sunal’ı ekranda gördüğümüz anda gülerdik eskiden. Dünyanın en kötü filminde oynasa bile güldürürdü bizi. Böyle bir sadakat oluştururdu izleyicisiyle. Ama bu devir, artık eskide kaldı. O devir devam ediyormuş gibi davranmayın.