İftar masasına kurulmuşlar... Hayatında hiç oruç tutmamış Murat Belge, muhtemelen aile zoruyla çocukluğunda sahura kaldırılmış ama sosyalizmi keşfedince bu ibadetle bağını kesmiş Ömer Laçiner, ilaveten Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı’ndan bir yetkili...
Önlerindeki tepeleme etlere, kızarmış tavuğa, kaburga dolmasına, envai çeşit çorbaya, pilava, salataya bakıyorlar yutkunarak.
Harika bir fotoğraf!
İnsanın “Son Yemek” diyesi geliyor: “Hoca ve havarileri...”
Fotoğraf geniş açıdan alınsaydı, geride kalan simaları da görebilecektik... Eksik de olsa (sekiz havarinin eksik bulunduğunu müşahede ediyoruz) fotoğraf bu haliyle de epey iş görüyor.
Murat Belge’nin “hallerini” ezberlediğiniz için, onu eliyorum.
Daha doğrusu, Murat Belge’yi hatırlatmaktan sıkıldım.
Kendisi, darbeleri “güvence” olarak gören bir sosyalisttir. “Bu ordu omurgalıdır. Laikliğin zedelenmesine izin vermez, korkmayın!” diye bizi rahatlatmışlığı vardır. Ayrıca, nefret suçunu ele aldığı bütün yazılarında “nefret suçu” işlemeyi başarmış ilk ve tek “demokrat” aydınımızdır.
Benim dikkatimi, abartılı bir mahviyetle kızarmış tavuğa bakan Ömer Laçiner’in duruşu çekti.
Biraz köylü duruşu... Bakışlarına sinmiş ağır ayak kokusunu gizleyemiyor.
Bu “ağır ayak kokusu” bahsine birazdan değineceğim, önce küçük tanıtım bilgileri verelim: