Ne diyordu duayen darbeci Hasan Cemal? “Demirel’i darbeyle devirecektim...”
Bunu, bir “çocukluk hastalığı” olarak algılamamızı istiyor... Küçücük bir yaramazlık olarak görüyor.
Sanki içindeki darbeci güdüleri yok etmiş gibi... Sanki ıslah olmuş gibi... Sanki Erdoğan’a karşı yeni bir darbeye aşermiyormuş gibi...
Demirel’i darbeyle devirecekmiş!
Niye?
Demirel, 1950-60 döneminin kalkınmacı retoriğine döndüğü, enflasyonu düşürdüğü, büyüme rakamını yüzde 7’ye çıkardığı, istikrarı sağladığı için olabilir mi?
Elbette öyle.
İş yapan Demirel’i darbeyle devirmeye çalışıyorlardı.
İş yaptığı için cezalandırmak istiyorlardı.
Sonradan çok sevdiler Demirel’i.
Eyyam siyasetine yatan, idare-i maslahatçılık yapan, güç odakları karşısında teslimiyetçi bir politika izleyen kırılgan Demirel’e bayıldılar.
Madem Hasan Cemal “çocukluk hastalığı” olarak gördüğü darbecilik yılları için anlayış bekliyor ve hoş görmemizi istiyor...
Bakalım.
Bakalım ne haltlar karıştırmışlar?
Doğan Avcıoğlu’nun çıkardığı, Hasan Cemal’in de yazı işleri neferliğini yaptığı haftalık “Devrim” gazetesinde yayımlanan bir bildiri: “Şu günlerde yeniden 1919 karanlığına gömüldüğümüzü söylemek fazla mübalağalı değildir. Yaygın bir kötümserlik ve umutsuzluk, yeni bir düzen özlemiyle birlikte bütün ülkeyi kaplamıştır. Türk ulusunun geleceği için Devrimci Ordu Gücü pırıl pırıl parlamaktadır.” (Yeniden hatırlatalım: Büyüme rakamı 7, enflasyon oranı yüzde 6.)