Mülkiyeli şair Cemal Süreya, dönemin Başbakanı Turgut Özal’a “birlikte intiharı” önermişti.
Özal’dan neden şekvacı olduğunu hatırlamıyorum.
Entelijansiya, hele de Mülkiye tezgâhından geçmiş aydınlar pek sevmezlerdi rahmetliyi.
Bunda “rahmetli”nin bazı tutumlarının da payı vardı elbette... O tutumların ne olduğunu başka zaman teferruatıyla konuşuruz... Kısaca şöyle söyleyeyim: “Kalkınmacı” retoriği benimsemiş siyasetçiler, Batı’ya ve Batı değerlerine perestij eden aydınlarımız tarafından pek sevilmezler(di)... Özal da, bu kontenjandan “nefret öznesi”ydi. Başka da bir suçu yoktu.
Cemal Süreya’dan söz ederken neden “Mülkiyeli” sıfatını kullandım