Ben Özgür Mumcu’nun yerinde olsam Kenan Evren’in arkasından atıp tutmazdım, “senin baban darbeciydi” diyenlere laf yetiştirmeye çalışmazdım, 12 Eylül konusunda müddei olmazdım...
Darbelere “işlev” yükleyen hemcinslerime bakıp, durumu anlamaya çalışırdım.
Durum şudur.
Kemalizm’le sosyalizmin izdivacından doğmuş Türk sol düşüncesi darbelere karşı değildir.
Sadece darbelerin yönüne karşıdır...
Özgür Mumcu ne yapıyor?
Efendice susmak yerine, “Senin baban darbeleri destekledi” demeye getiren meslektaşlarına, içinde “tuzluk” ve “sofra” geçen çirkin ifadelerle karşılık veriyor ve babasının (yani Uğur Mumcu’nun) 12 Eylül rejimiyle kavga ettiğini söylüyor.
Doğrudur...
Uğur Mumcu, 12 Eylül rejimiyle kavga etmiştir... Çünkü darbenin yönünü beğenmemiştir, Evren’i yeterince “Kemalist” bulmamıştır... (Uğur Mumcu’nun da yazarları arasında bulunduğu Cumhuriyet gazetesi, sadece “gerçek Kemalist biziz” itirazı üzerinden bir mücadele yürüttü. Nadir Nadi’nin “Ben Atatürkçü Değilim” adlı kitabını hatırlayalım... “Kenan Evren Atatürkçüyse, biz değiliz” demeye getiren bir kitaptır ve yazarının Kemalizm’e ontolojik ve kategorik bir itirazı yoktur. Kenan Evren de, darbe yaptığı için değil, 27 Mayıs’ın getirdiklerini götürdüğü için kötüdür...)
Ben Özgür Mumcu’nun yerinde olsam, ayrıca bir hakkı teslim yoluna giderdim.