Türkiye’de üç ana kalkınma döneminden söz edilir: Menderes, Özal ve Erdoğan dönemleri...
Bir de, Demirel’in “buçuk” dönemi (1965-1969) vardır.
Demirel, büyük meselelerin üstesinden gelememiştir, DP’liler için beklenen af kararını çıkaramamıştır, hatta ipe un sermiştir ama mali disiplini sağladığı ve enflasyonu aşağı çektiği için görece başarılıdır.
İlginçtir, “başarılı” kalkınma dönemlerini hep koalisyon hükümetleri izledi ve akabinde “ekonomik kriz” geldi.
Daha doğrusu şu:
Başarılı hükümetlerin “biriktirdikleri” koalisyon hükümetleri eliyle çarçur edildi.
Menderes’in biriktirdiklerini İnönü’lü koalisyon hükümetleri, Demirel’in biriktirdiklerini yine Demirel’li Ecevit’li koalisyon hükümetleri, Özal’ın biriktirdiklerini, Yılmaz’lı Çiller’li koalisyon hükümetleri, Erbakan’ın biriktirdiklerini de Ecevit’li Bahçeli’li koalisyon hükümetleri harcadı.
Ülke kötü yönetildiği için enflasyon arttı, mali disiplin kayboldu, peş peşe devalüasyonlar yapıldı ve ülke battı.
Erdoğan’ın biriktirdiklerini de, SSK’yı batırmakla maruf Kemal Kılıçdaroğlu çarçur etmek istiyor.
Koalisyona talipmiş...