Hatırlayanınız çıkacak mı, bilmiyorum... Ahmet Necdet Sezer diye bir Cumhurbaşkanımız vardı...
Rahmetli Bülent Ecevit’in bir icadıydı.
Daha doğrusu, Ecevit’in, “Anayasa Mahkemesi Başkanı’ndan Cumhurbaşkanı çıkarma” tutkusunun ya da hevesinin bir ürünü olarak Meclis genel kurulunun gündemine getirilmiş, “yokluktan” Cumhurbaşkanı seçilmişti.
Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en kötü Cumhurbaşkanıydı...
En başarısız...
En silik...