En çok Atatürk büstlerinin parçalanmasına üzülmüş... Bunu kendisi söylüyordu... “Yapmayın arkadaşlar” diyordu, “Büstleri parçalamayın, hoş olmuyor...”
Kobani eylemleri sırasında, öfkeli PKK yandaşlarına yaptığı tek insani çağrı buydu: “Büstleri parçalamayın... Hoş olmuyor!”
Büstlerin parçalanmasından duyduğu üzüntüyü ve kederi, kurban eti götürdüğü için kıskıvrak yakalanıp oracıkta linç edilen çocuktan (Yasin Börü’den) esirgemişti.
Elbette büstleri parçalamasınlardı... Bir tür “laiklik ikonu” olan büstlerin parçalanması bir mahalleyi, “Kemalist inanış” mensuplarını rencide edebilir, derin kederlere sürükleyebilirdi, elbette hoş olmuyordu ama insanları da öldürmesinlerdi...
Selahattin Demirtaş, o kadar insan öldürülürken, “Yapmayın, hoş olmuyor” demedi.
Olup bitenleri sabırla izledi ve bir taraftan da “Bu işten sorumlu tutulur muyum acaba?” diye apartta bekledi.
Bu işten sorumlu tutulmadı.
Neredeyse hoşgörüyle karşılandı.