"Vatan"ı neden ölümle özdeş hâle getiriyoruz?
Yakın tarihimizde bu konu bu hâliyle ne zaman abartılı şekilde işlenir hâle gelmiş?
İttihat Terakki devrinde..
Cumhuriyetten hemen sonra.
Yazılan şiirler hep ölüm üzerine.. Vatan eşittir ölüm. Veya ölürsen vatandır.
Ölçülemeyen, tartılamayan, muğlak, muallak veya kimsenin itiraz edemeyeceği, sağlamasını yapamayacağı kavramların çok kullanıldığı devirler iyi devirler değildir.
....
Bir dönem, 90'lı yıllarda dağa taşa ,"Her şey vatan için" yazma modası vardı. "Vatanımı seviyorum" modası vardı.
Vatanın nasıl sevileceği konusu sulanınca Şubatçı -Martçı Paşalar yeni bir slogan bulmuştu:
"Vatanını en çok seven işini en iyi yapandır"
Hiç olmazsa bir anlamı var.
Niye var? Birisi ortaya atılıp, "Ben vatanımı o kadar çok seviyorum ki, gerekirse ölürüm" dediği zaman;
-Abi sen ne iş yapıyorsun denilebilir.
-Belediyede çalışıyorum.
Ürettiğin artı değer ne? Yaptığın işi o şartlarda yapmak için can atan kaç kişi var?
Belki yüz binlerce.. Bırak biraz da sıradakiler sevsin vatanını..
Yok ben daha çok seviyorum.
....
Tarım Bakanlığı gıda denetimi yapıp firmaları teşhir ediyor. Tulum peynirlerinin neredeyse yüze 90'ına margarin yağı basmışlar. Hangisini tutup götürsen, "Vatanımı çok seviyorum vatan için ölürüm” der.
Pis herif bu hileyi niye yapıyorsun desen, ne der?
Vatanı kuru kuruya sevme işini bırakıp biraz da işimizi iyi yapsak diyorum.
Filanca vergi veriyor sen de onun ödediği paradan aldığın maaşla vatanını çok seviyorsun. O zaman o adamın vatan sevgisi istihdam ettiği veya kamuda istihdam edilmesine vesile olduğu adam sayısınca değil midir?
Mesela 126.000 kişinin vatan sevgisinin toplamı kadar seviyordur vatanını.
...
Vatan için iyi bir şey yapılacaksa akla hemen silah geliyor ama çok iyi bir gübre geliştiren, tarlaların ıslahı için bir çözüm bulan adam da vatan için iyi bir şey yapmış sayılır.
Asli işinde hep hile, hurda, sahtekârlık, yapan adam ölüme hazırım deyince zımnen veya vicdanen tertemiz mi sayılacak?