Ramazan'la ve onu bizler için farklı bir zaman parçası haline getiren Oruçla buluştuk elhamdülillah.
Oruç tutanlarımız orucu Allah istediği için tutarlar, tutmayanlarımız da orucun Allah istediği için tutulduğunu bilirler.
Oruç, tam da, ibadet diye bildiğimiz diğer tüm hayat disiplinleri gibi “Allah istediği için” icra edildiğini öğretmek için vardır.
Ve daha ötede “Başka şeyler”in de Allah istediği için yapılması veya yapılmaması gerektiğinin eğitimini vermek için vardır.
Ve daha ötede, varlığımızın böyle bir “idrak” etrafında dönebilecek hale gelmesi için vardır.
Allah'ı bilmek için, insanın Allah ile kendi iradesi dışında da ilişkisi kaçınılmazdır'ı bilmek için, Allah insanoğlundan bir şeyler isteri bilmek için, vardır.
Oruç, namaz, zekat, hac gibi ibadet olarak inandığımız şeyler bizde Allah ile ilişkimizi hayatımızın bütün alanlarına taşıyabilme idraki verebiliyorlarsa gerçekten içleri dolmuş oluyor demektir.
Hayatımızın bütün alanları dediğimiz şey ise, Allah'ın mesela “Anne - baban yanında yaşlandıklarında onlara öf bile deme, şefkat kanatlarını ger” dediği şeydir. Mesela “Bir insanı öldürmek bütün insanlığı öldürmek gibidir” dediği şeydir. Rasulullah'ın (s.a.v.) “Tebessüm sadakadır” dediği şeydir.
Dindir yani, İslam'dır.
Orucu Allah'tan biliyorsak, İslam'la birlikte gelen bütün bir hayat çerçevesini de Allah'tan bilme durumundayız.
Oruç diyor ki, “Elin çamurun içinde ise ağzınla bir şey yememek seni adam etmez, sadece aç bırakır.”
Namaz diyor ki “Benimle yüreğin kirli iken buluşmuşsan, bu duruş duruş değil.”
İbadetler ağız birliği etmiş diyorlar ki, Allah'ı bil. Allah senden namazla, oruçla birlikte nasıl bir hayat istiyor onu bil.
Nefes alış verişinin O'ndan olduğunu bil, gözlerinin görmesinin, yüreğinin sevmesinin, elinin tutmasının, bir lokmacığı, bir damla suyu yutmanın O'ndan olduğunu bil.
Huzurunda “En yüce sensin Rabbim” diyerek durduğun O'dur.
Gece “Senin için oruç tutacağım” diye niyetlendiğin O'dur.