“Bir zamanlar” diyecek kadar uzaklarda kalmış gibi gözüküyor, hani bir zamanlar Erdoğan’ın dilinde “Yumuşama” vardı, Özgür Özel’in dilinde “Normalleşme.” Oysa sadece birkaç ay geçmiş durumda o sözlerin telaffuz edildiği zamandan bu yana…
Böyle olacağı belliydi.
Evlât acısı – kuyruk acısı gibi bir gerilim alanı.
31 Mart yerel seçimleri olmuş, Meclis’te ana muhalefet olan parti, birinci parti haline gelmiş, İstanbul, Ankara, İzmir, Adana, Antalya başta olmak üzere büyük şehirleri deyim yerinde ise silmiş süpürmüş, Doğu – Güneydoğu DEM renklerine bürünmüş ve tabii diğer ifadeyle iktidar partisi ikinciliğe düşmüş…
Erdoğan hem Cumhurbaşkanı hem de uzuuun bir galibiyetler serisinin ardından yenilgiyi tatmış. Zor bir durum. Erdoğan artık bu ülkede bütün ruh dünyası ile bilinen bir isim. Bu yenilginin ona ağır geleceğini bilmek özel bir maharet gerektirmiyor. Kaldı ki tırmanış seyri belediyecilikten başlayan, CHP’nin kazandığı belediyeleri kaybetmemesinin anlamını en iyi bilen, belediyelerin kitlelerle temas açısından bulunmaz bir imkan olduğunu ve sürecin CHP için de tırmanma imkanı vereceğini...