Bir televizyon kanalım olsa, o görüntüleri her gün
yayınlardım.
Hani Başbakan Davutoğlu’nun Şubat sonundaki Bingöl ziyaretinde
sevgi evinde Erkan’la satranç oynarkenki görüntüleri...
O muhteşem tabiiliği. Erkan’ın;
- Şu Hoca’ya bak yaaa, deyişini...
Etrafta Başbakan’ın eşi Sare Hanım var, Aile ve Gençlik Bakanları var ve sevgi evinin çocukları var... Herkes resmiyetten çıkmış ve müthiş sevgi iklimi yaşayan bir aile ortamı içine girmiş. Kahkahalar kopuyor sınırsızca...
Başbakan’la 12 yaşındaki Erkan’ın çak yapışları...
Mağlup olmuş bir Başbakan’ın Erkan’la kucaklaşması...
Her karesi, her diyalogu sevgi tomurcukları saçan beş-on dakikalık görüntüler...
Burası Bingöl. Her gün acı haberler aldığımız bir vatan parçasının ortası.
Başbakan ancak kendi çocuklarıyla da böyle kendinden geçiyordur herhalde diye düşünüyorsunuz.
O görüntüleri seyrederken nasıl duygulandığımı anlatamam.
***
Önceki gün Silopi’deydi Başbakan.
İran’a gidecekti.
Ama uçağa bindi ve “Ver elini Silopi” dedi.
Günlerden Cuma idi. Cuma namazı neden Silopi’de kılınmasındı. Silopi kısa süre önce terörden arındırılmıştı. Şehrin yeniden imarı - inşası - ihyası gerekiyordu.
Başbakan’ın uçağı bir süredir uçuşa kapalı olan Şerafettin Elçi Havaalanı’na indi. Cuma namazına yetişildi. Başbakan’ın yanında 7 bakan, iki genel başkan yardımcısı vardı.
Hutbeyi Diyanet İşleri Başkanı Görmez Hoca okudu. Öz itibariyle”Evlerden evlere merhamet şebekesi taşıyalım” dedi.
Namazda Başbakan’ın yanı başında bölge insanının en tabii kıyafetleri içinde 77 yaşında bir mü’min vardı. Başbakan’la musafaha ederken gözyaşlarına boğuldu. Yüreğinden şu kelimeler döküldü: “Bizi buralarda yalnız koymayın.”