Geçtiğimiz hafta sonu Erkam Radyo personeli ile Akçakoca’da bir otelde iki gün geçirdik. O sırada otelde, Pendik’teki İHL’lerin müdürleri de eğitim döneminin başında “Nasıl bir eğitim?” sorusunu görüşmek üzere çalıştay için buluşmuşlardı. Pendik’te, kimi bağımsız binada kimi başka okullarla içiçe 41 İmam Hatip açılmış. Benden de, kısa bir sohbet istediler. Buluştuk.
20 bin öğrencisi varmış 41 İHL’nin. İHL’lerden 5’i “Proje İmam Hatip” niteliğindeymiş.
Onlarla sohbetimde şunu söyledim:
“Proje İmam Hatipler, İHL’ler içinde özel bir yoğunlaşmayı ifade ediyor. Büyük bir kitle içinde bir grubu alıyoruz ve ona özel bir eğitim veriyoruz. Peki geriye kalanlara bakışımız ne? Aslında sorum, tüm milli eğitimimizin toplam kalitesi ile ilgili bir sorunu ortaya koyuyor.
Kuşkusuz Türkiye ilk - orta öğretiminde başarılı okullar var, onların başarılı öğrencileri var. İHL’ler içindeki proje okulları da, diğer başarılı okullara benzer alanlar oluşturma iradesinin ürünü. Yanlış değil. Bütününü bir anda ayağa kaldırma imkanı yoksa, pilot alanlardan başlayarak tırmanışı sağlamak makul bir yol.
Ancak, Türkiye’nin meselesi, eğitim çağındaki 18 milyonluk genç nüfustan çok daha büyük hacimde bir insan sermayesi çıkarmakta odaklaşıyor.
Son olarak 3 yıllık Orta Vadeli Program (OVP) çerçevesinde eğitim konusu da gündeme geldi ve orada da en belirgin hedef olarak, 2019’a kadar tüm Türkiye için “Tam gün eğitim” belirlendi. Sabahçı - Öğlenci sistem kalkacak, çocuklar nerede ise gün boyu okulda kalacaklar.
Ak Parti hükümetlerinin eğitime, okul, araç - gereç, kitap planında ciddi yatırım yaptığı bir gerçek. Ancak eğitimin kalitesi noktasında ciddi sorunların halen mevcut olduğu da bir gerçek. Kuşkusuz asıl sorun da o. İnsan unsurunuz eğitim tezgahından geçtiğinde ortaya, ülke adına güçlü bir insan sermayesi çıkıyor mu?