“Sesi çağlar öncesinden gelen” gibi, “bundan sekiz – dokuz nesil önceki büyükleriyle aynı zihinsel ve dogmatik sınırlara sahip olmak için insan onuruna karşı gösterdiği direniş” gibi, “meydanlarda cadı diye kadın yakmak” gibi ifadeler, evet, tanıdık bir “İslam karşıtlığı”nın izlerine basıyor. Metnin geri kalan kısmı bu öfkenin, hatta kinin dolgu malzemesi niteliğindedir.
Kur’an-ı Kerim’in bu tipler için de bir tanımlaması vardır:
“…..kinlerini ağızları ile dışa vuruyorlar, ancak kalplerinde gizledikleri kin daha büyüktür.” “ ….size olan kin ve öfkelerinden dolayı parmak uçlarını ısırırlar.” (Al-i İmran, 118-119)