PKK’nın silahsızlanmasının ilk gündeme geldiği günlerde, Suriye’de de iç savaş yoğunlaşmış, PYD unsuru devreye girmiş, PKK’nın -Türkiye’den çekilse bile- silahlı varlığının oraya intikali söz konusu olmuş, bu arada Aysel Tuğluk “yeni konjonktür”ün bölgedeki tüm Kürt varlığı için yeni imkanlar açtığını yazmıştı.
Hendekler, özyönetimler, barikatlar bu sürecin içinde oluştu.
Ve en son DTK kongresi, Demirtaş’ın da paylaşımı ile Kandil ekseninde buluşmuş oldu. Bu çıkışın Öcalan’a yönelik bir empoze anlamı taşıdığında da kuşku yok.
Gelinen noktanın stratejik anlamını Cemil Bayık’ın Le Monde gazetesine yaptığı açıklama en net ifadelerle ortaya koyuyor. Şöyle ki:
“Yakında Türkiye’deki Kürt kentlerine ek savaşçılar gönderme hakkını saklı tutuyoruz. Mevcut durumda silahlı mücadeleye son vermek için hiçbir neden yok. Aksine gelecek aylarda iç savaş Türkiye’de ağırlaşacak. Bu durum herkesin kendi çıkarlarını sürdürdüğü ve hiç kimsenin bölgeden dışlanamayacağı bölgesel bir savaş ortamında yaşanıyor. Türkiye, İran ve Suriye’deki gelişmeler tek ve aynı çatışmadan çıkıyor. Ortadoğu bu savaş sonucunda yeni bir çağa girecek. Kürdistan Ortadoğu’nun merkezinde, Türkiye, Suriye, Irak ve İran’ın arasındadır. Bu nedenle biz mevcut bölgesel savaşın kalbinin Kürdistan olduğunu ve bu savaşın yeni bir duruma dönüşene kadar yoğunlaşacağını düşünüyoruz.”