Cuma günü bir vesile ile eşimle birlikte Eminönü’ne indim. İşler uzadı, Cuma vaktini oralarda geçirmek gerekti. Zamanımız vardı, “camiye girelim, vaaz varsa onu dinleriz” dedim, camiye girdik.
Cami restorasyonda, ama bir bölümü ibadete açık tutuluyor. Eşim Hanımlar bölümüne geçti, ben de içeri girdim, bir köşeye çekilip oturdum. Eminönü camiinde o kadar yoğun sütunlu bir bölüm olduğunu bilmiyordum, Selçuklu dönemi camilerinde olduğu gibi adım başı sütunun olduğu bir bölüm bu. Oturduğum yerden vaaz kürsüsü gözükmüyor. Hocanın sadece sesi duyuluyor. Ses canlı, tok, ama nasıl denir, mülayim, güven verici.
Diyanet bu haftayı “Camiler haftası” olarak ilan etmiş, vaaz da camiler üzerine. İmamı anlatıyor Kürsüdeki hoca. Bir den bir cümle kurdu ve ben dikkat kesildim. Şöyle dedi: -“İmam” kelimesi Arapça “Ümm”den gelir. “Ümm” ise “Anne” demektir. İmam ana yürekli insan olacak. Ana evlatları arasında ayırım yapmaz. Hepsini bağrına basar.”