Mağduriyetler”den söz etmek, bir, salt mağduriyetten söz etmek, yani insanlara yönelik hukuki soruşturmalarda, gerekiyorsa cezalandırmalarda “haddi aşma”nın önüne geçmek anlamına gelir. Bu, hem soruşturmaya - cezaya maruz kalanı hak ettiğinden öte cezalandırmaya mani olur, hem de uygulayıcıyı zulme düşmekten alıkoyar.
Bunun için Rasulullah Efendimiz (s.a.v.) “Kardeşinize zalimken de mazlumken de yardım edin” der ve “Mazlumken yardımı anladık, peki zalimken yardım niye?” diye sorulunca da “Zalimken zulmüne mani olmak da ona yardımdır” buyurur. Yani bir insanın zulüm ile kirlenmesine mani olmak da ona yardımdır.
Burada bir mağduriyet vardır ve onun önlenmesi söz konusudur.
Bir de “mağduriyet söylemi”ni, bir güçle mücadelenin aracı olarak kullanmak söz konusudur. Yani gerçekte ülkeye, topluma yönelik bir suç işlenmiştir, ülkenin ve toplumun, kendisini korumak üzere görevlendirdiği bir kadro da hem o suçu önlemeye hem de suçu işleyenleri cezalandırmaya yönelir. Burada hukukun icrası vardır ve her toplum, bunu böyle yapar. Burada suçu işleyen kişi veya kişiler, mücadelenin bir uzantısı olarak yönetimi elinde bulunduran ekibi yıpratmayı, toplumun gözünden düşürmeyi ve mümkünse başka bir yolla amaçlarına ulaşmayı hedefler.