Özgür Özel, CHP Genel Başkanı oldu ve sınav başladı. Türkiye’nin ana muhalefeti ve oy oranı yüzde 25’lerden yukarı gitmiyordu. İktidarın en yakın adayı idi ve Türkiye’nin sadece kıyılarından oy alıyordu. “Türkiye partisi olmak” en önemli sınavdı. İfade edelim, bu kaygı Kılıçdaroğlu’nda da vardı, İstanbul’u yönetme yetkisi alan Ekrem İmamoğlu da, bu hassasiyetle giderek siyasette kendisine alan açıyordu.
Özgür Özel, belli ki bir ekiple çalışıyor. (Reform Enstitüsü Direktöre Mehmet Ali Çalışkan’ın bu konuda t 24’teki mülakatını ilgiyle okudum) Sonuç da alındı 31 Mart seçimlerinde.
Belli “sıkıntılı” alanlardaki duyarlılığı da gözleniyor Özgür Özel’in… Dün bir bugün iki, 31 Mart’tan bu yana kaç gün geçti ki, “Siyasetteki nepotizm -eş, dost, akraba kayırma- hastalığı bu kadar çabuk devreye girer miydi, CHP’li belediyelerde nüksetti… İlk olarak, yıllar sonra kazanılan Bursa’da ortaya çıktı, ardından orada burada patladı… Özgür Özel, toplumun hassasiyetine denk bir tepki koydu. Belli ki, belediye ve “rant...