Şu anda Türkiye olarak karşı karşıya bulunduğumuz “meydan okuma” gerçekte nedir?Batı ile yaşanan gerilimin anlamı nedir, Şanghay İşbirliği Örgütü’ne açılımın stratejik anlamı nereye oturur?
Bunları değerlendirmek için, belki Osmanlı’nın çözülüş dönemine ilişkin okumalar yapmak lazım. Sanıyorum ki, oralardan bakınca, bugünler için de ışık tutucu değerlendirmelere ulaşılabilir.
Bugün oralara uzanmayacağım ama merhum Erbakan Hoca’nın yaşadıklarından bazı kesitleri hatırlayacağım, burada da bugünler için değerlendirme malzemesi olacak hususlar var.
Hatırlarsak, Erbakan Hoca 2011’de vefat ettiğinde kimi “ulusalcı” çevrelerde “Biz Erbakan Hoca’yı yanlış anlamışız. Oysa en millici adamlardan birisi oymuş” gibi pişmanlıklar yansımıştı medyaya. Cenazesini askerler omuzlarda taşımıştı. Bu sözler de, Ak Parti’nin Batı ile ilişkilerine “Erbakan’a sahiplenme” üstünden yönelen bir eleştiri idi.
Oysa, Erbakan’ı deviren süreçte, Milli Güvenlik Kurulu’nun asker üyeleri başrolü üstlenmişti. Erbakan geçmişte neden tehlike olarak görülmüş ve bugün neden sahip çıkılır hale gelmişti?
Batı’nın, Erbakan’ın “Yeni bir İslam dünyası” projesi ile görülecek hesabı bulunduğu açıktır.
Peki ama içerde neden Batı’dan gelen “Erbakan alerjisi”ne katılım söz konusu olmuştur?
Burada, “Batıcı” dediğimiz çevrelerin “İslam’la bağlantılı” her alana yönelik negatif tavrını anlamak mümkün. O çevreler “Batı adına gurka rolü” üstlenmeye de amadedir.
Ancak, “Asker” adına MGK’ya yansıyan “Erbakan rezervi”nin “Batıcılık” adına karşıtlıktan farklı olduğunu görmek lazım.
Bu rezervin resmen “ülke güvenliği” ile ilgili olduğunu biliyoruz.
Bu rezervin gerekçelerini paylaşmak zorunda değiliz. Ama anlamak gerektiğini de bilmek lazım.
Vefat ettiğinde “En millici adam o imiş” denilecek olan Erbakan Hoca’nın “Türkiye projesi”nde kimi çevreler neden güvenlik riski görüyor, soru bu.