Erdoğan'ın da yerli ve milli mahkemelerimizden hakkını alamadığı olmuş...
O da adalet için vaktiyle AİHM'e gitmiş...
Bir değil, iki değil, tam üç kere hem de bu mahkemenin kapısını çalmış...
Düşünce özgürlüğü ve seçilme hakkını engelleyen yargımızı, Avrupa mahkemesine şikayet etmiş...
Lehindeki karar Yargıtay'ca 'yok hükmünde' sayıldığında, davasını AİHM'e taşımayı göğsünü gere gere savunmuş...
Siyasi yasağını kaldırtana dek, hak arama hakkını sonuna kadar kullanacağını deklare etmiş...
AİHM'e başvurmasının bir demokrasi ve özgürlük mücadelesi olduğunu, hukuk dışı yollarla önünün kesildiğini zihinlere kazırcasına vurgulamış...
AİHM'in Demirtaş kararına "Bizi bağlamaz" diyen Cumhurbaşkanı'na şimdi bunu hatırlatıyorlar, kendi demokratik mücadele geçmişini.
'O zaman tanıyordun AİHM'i, şimdi niye tanımıyorsun' demeye getiriyorlar.
Oysa mevzu başka, anlamıyorlar.
Tutukluluğunu hukuki değil siyasi bulmuş, Demirtaş'ın tahliyesine karar vermiş AİHM.
Fakat içeride hak arama yolları tükendiğinde ne yapılacağı, adalet talebinin ülke dışına taşınıp taşınamayacağı değerlendirmesinden yaklaşmıyor ki Cumhurbaşkanı...
Hukuki değil siyasi olarak ele alıyor meseleyi.
AİHM'in yargılama yetkisini reddediyor gibi görünse de aslında yargısal bir tartışma açmıyor.
Geçmişini unuttuğunu ve tutarsızlığa düştüğünü zannedenlerin kaçırdığı bu.
Aynı endişeden, aynı duyarlılıktan bakmıyorlar, ilkesel değerlendiriyorlar.
Odaklandıkları şey, bu gelişmenin önümüzdeki yerel seçimlere nasıl yansıyacağı ve barındırdığı imkanlar değil.
Hollanda, Almanya, AB ve ABD emperyalistleriyle arayı toparladık; Hans'la George üzerinden kampanya yürümeyeceğini göremiyorlar.
Kime karşı oy kullanmaya çağrılacak bu durumda vatandaş?
Sandığa atılacak oylarla çatlatılacak, patlatılacak düşman kadrosu tam boşalmışken imdada yetişen hızır, AİHM olamaz mı!...